Het seizoen zit er weer helemaal op voor mij. De laatste vluchten Perpignan en Cahors doe ik niet mee vanwege andere verplichtingen. Afgelopen weekend stonden nog 2 vluchten op het programma, het werd voor veel duiven de laatste kans om een plekje te verdienen voor 2019. De eerste vlucht was vanuit Narbonne en hierop had 1 duivin de boodschap duidelijk heel goed begrepen, ze arriveerde zeiknat en gewond thuis maar wist hiermee nog wel de 49e Nationaal te winnen. Op Bergerac was het “Neo” die zijn kunstje moest doen. Hij arriveerde keurig op tijd maar niet extreem vroeg zoals hij dat al 3x eerder deed. Met een 27e tegen 2.684 duiven deed hij het zeker niet slecht.
(Ad van dongen, met “Neo” in zijn handen. Ad heeft de “Neo” gefokt uit 2 duiven die hij in 2014 als ei bij mij haalde)
Ook waren er weer geweldige referenties te noemen van afgelopen weekend. Comb Hoefnagels-Beens vloog de 5e Nationaal Narbonne met een kleinkind van ”Frankenstein” x “Thalia”, deze duif was overigens gefokt door John Aarts. Comb Rekker-Westra heeft een geweldig seizoen, op Bergerac kenden ze echter een extreem vroege duif, zo won hun Yara de 6e Nationaal tegen ruim 16.000 duiven. “Yara” is gefokt uit een zoon van “Frankenstein” x “Golden Future”. Overigens won hun tweede duif ook nog de 30e Nationaal S4 en ook deze kwam weer uit een andere zoon van “Frankenstein” x “Golden Future”. Ook kwamen er referenties van Belgie, zo won Wim Coppens de 16e Nationaal Narbonne met een kleinkind van “Kian” x “Josje” en vloog Peter Vermeylen de 18e Nationaal Narbonne met een kind van “Minos” ( “Frankyboy” x “Lovely Lydia”) x “Cleo” ( “Suusje” x “Manouk”)
Het jaar 2018 was een jaar met echte pieken maar zeker ook mindere momenten. Het meest mooie was natuurlijk de ZLU vlucht vanuit Agen met de jaarlingen. Na de verhuizing in de zomer 2016 werden in 2017 de eerste jongen voor eigen gebruik gefokt uit mijn kweekduiven. Dat deze duiven het vervolgens grandioos hebben gedaan stemt me enorm positief voor de komende jaren.
Ook de opening van 2018 op St. Vincent was een geweldige. Na in de afgelopen 3 jaar te starten met de 17e, 1e en 18e nationaal werd het dit jaar de 8e Nationaal. St. Vincent is voor mij een speciale vlucht en ik probeer altijd te pieken op deze vlucht. Resultaat is dus dat sinds 2015 de slechte start nu de 18e nationaal is over 4 edities van St. Vincent.
Overigens breken er nog enkele spannende weken aan, mijn topduif “Neo” heeft in de afgelopen 2 seizoenen 4 topprijzen gehaald en mogelijk mag hij dus naar de Olympiade. Het zal er uiteraard om hangen dus is het helaas afwachten geblazen. Overigens speel ik “Neo” niet meer, het is de beste duif die ik ooit heb mogen spelen zijn behaalde prijzen zijn: 33 Nat St. Vincent tegen 13.240d. (2,492) 109 Nat Bergerac tegen 21.204d. (5,141) 21 Nat St. Vincent tegen 12.440d. (1,689) 27. Bergerac tegen 2.684 duiven (10,059) Hij mag nu op het kweekhok samen met zijn ouders en grootouders zorgen voor nageslacht. Inmiddels zijn ook de jonge duiven al aardig op gang.
Na dramatische verliezen in het begin weten de duiven nu prima de weg naar huis. Afgelopen weekend hadden we wat pech, de antenne van het jonge duivenhok functioneerde niet. Omdat jonge duiven bijzaak is hier hebben we niet de duiven uit het hok gehaald om over de antenne te halen. Er staan om die reden slechts enkele van mijn jongen op de uitslag en wel net degene die op de klep van de oude duiven vielen. De jonge duiven zullen komende weken doorgespeeld worden om ze zodoende zoveel mogelijk ervaring te geven voor seizoen 2019.
Even een korte vooruitblik voor 2019, zoals in een eerdere weblog geschreven ga ik me volgend jaar iets meer richten op de ZLU. Uiteraard zal ik een klein ploegje klaar maken voor St. Vincent, Dax en Bergerac maar de main focus zal de ZLU zijn. Het is voor mij test om te kijken of me dat bevalt. De duiven gaan nu nog een ronde jongen groot brengen en gaan daarna lekker op rust. Tijd om de plannen voor 2019 eens uit te werken.
Voor degene die komend weekend nog spelen, heel veel succes gewenst.
