Het is al bijna een maand geleden sinds mijn laatste weblog en dat is natuurlijk niet best. Ik kan er allerlei redenen voor aandragen maar dat heeft natuurlijk geen enkele zin en is voor u als lezer ook niet echt van meerwaarde. Inmiddels zegt de kalender dat het 2 mei 2019 is en dat is nog iets minder dan 6 weken voor het inmanden van de eerste nationale klassieker van mijn programma dit jaar. Net als vorige jaren start mijn programma met St. Vincent wat dan ook tevens mijn favoriete vlucht is. In de vorige weblog schreef ik over een zeer slecht verlopen lapvlucht vanaf 30km. Van deze lapvlucht zijn er uiteindelijk 4 weggebleven waarvan 2 dood zijn gevonden en bij mij zijn gemeld. Beide waren “opgegeten” dus ik heb wel een vaag vermoeden wat met de andere 2 duiven is gebeurd. Ik schreef dat ik mijn programma na deze slechte lap wellicht wat zou aanpassen maar heb besloten het niet te doen. De focus voor 2019 blijft dus liggen op de ZLU vluchten en Nationaal St. Vincent. Inmiddels hebben de duiven 2 trainingsvluchten gehad, zelf lappen na de eerste desastreuze keer heb ik niet meer gedaan. De vluchten die ze hebben gehad zijn Asse- Zelik en Niergnies teweten 90 en 190km. Deze vluchten verliepen vrij aardig.
Vorige week stond er een vlucht vanuit Peronne op het programma ( 230km). Omdat de weerkaarten een heel slecht weerbeeld lieten zien had ik besloten ze thuis te laten. Achteraf is dit een verkeerde beslissing geweest. Al toen ik zaterdag wakker werd en buiten keek had ik al gezien dat lossen op die dag prima mogelijk was geweest. Mijn duiven hebben dus eigenlijk tegen mijn zin in en onnodig een week lang geen vlucht gehad. Tijd om zelf te rijden heb ik helaas niet gehad dus zullen ze dit weekend maar weer ingemand worden op Morlincourt wat 250km is ongeveer. Ook heb ik het programma voor de komende weken enigszins ingepland en gekeken naar de mogelijkheden om ze voldoende ritme en kilometers te geven. Zoals het er nu naar uitziet zullen ze dan ook deze week 250km vliegen en dan achtereenvolgens, 360,400,400,250km.
De duiven zelf doen het momenteel prima, ze trainen vrij eenvoudig 75 minuten en helemaal de duivinnen jagen door het luchtruim. De doffers zitten zoals altijd bij mij wat minder strak als de duivinnen maar zorgen maken doe ik zeer zeker niet. Ze zijn net als voorgaande jaren netjes geent tegen paramixo, Parathyfus en pokken en verder hebben ze nog geen enkele vorm van antibiotica gehad. Normaliter zullen ze eind mei een kuur tegen het geel krijgen om ze “schoon” te zetten voor het seizoen en dan uitsluitend nog iets tegen ornithose voor de vluchten. Het voer van de duiven zit de afgelopen weken en ook nog deze week op 50% Koopman All-in one, 25% Paddy en 25% zuivering/gerst. Omdat volgende week de vluchten boven de 300km gaan zal ik vanaf dan over gaan schakelen naar 100% Koopman en zal de trainingsduur nog wat opgevoerd worden tot 90 minuten in de avond. De trainingen in de avond zijn voorlopig de enige trainingen voor de vliegploeg, ik ben er inmiddels ook wel weer achter dat avondtrainingen een risico met zich meebrengen, de roofvogel lijkt actiever en ook vorige week is er weer een doffer gegrepen. Het roofvogel verhaal is vrees ik iets waar me mee zullen moeten leren leven. Wij als duivenliefhebbers zijn met een kleine 16.000 terwijl het aantal liefhebbers van roofvogels een veelvoud van dit getal is. Zoals gezegd zullen we er mee moeten leren leven. Zelf heb ik van Ben de Keijzer wat tips gekregen omtrent periodes van loslaten om de overlast zoveel mogelijk te beperken en ik moet zeggen dat dit wel wat verlichting geeft. Bij mijn jongen heb ik pas eenmaal de roofvogel er tussen gehad en toen was gelukkig 90% al binnen.
Tot slot heb ik mijn kweekhok nog eenmaal een extra impuls gegeven en wel met een duivin van Hugo Batenburg. De duivin omgedoopt tot “Theia” is een dochter van de “Special Narbonne”, 2e int Narbonne en een dochter dus van de “Special one”, 1e Int Barcelona. De vader van “Theia” is eem zoon van “New Laureaat” en “Kleine Jade”, dus in totaal in “Thei” kleindochter van 3 internationale Barcelona winnaars. Ik heb haar momenteel gekoppeld tegen “new Kronos”, wat ook een zoon is van “New Laureaat”, de eerste eitjes liggen er dus afwachten maar.
Voor nu was dit het weer, de weblogs zullen weer met regelmaal op de site gaan verschijnen, houd hem dus goed in de gaten.
