Met nog 7 weken voor St. Vincent word er hier nu serieus werk gemaakt van de duiven. Alles gebeurd nu een stuk regelmatiger, de hokken worden vaker schoon gemaakt en de trainingen voor zowel de doffers als de duivinnen zijn opgevoerd tot 75 minuten. Op 9 mei word de eerste ploeg alweer gekoppeld en een week later de tweede, vanaf dan zijn de hokken voorzien van erwtenstro iets wat het hok meteen veranderd in een gezellig aanvoelend hok. Naast dat het een “gezellige” indruk geeft aan het hok heeft het nog 2 bijkomende voordelen, 1; ik hoef minder oppervlakte schoon te maken en 2; het erwtenstro werkt als een soort isolator en houd ’s avonds de warmte net wat langer vast in het hok.
Afgelopen week hebben de duiven hun derde vlucht gevlogen vanuit Quievrain, het was de eerste keer dat ik aanwezig was bij thuis komst en wat ik zag stond me enorm aan. De duiven waren zoals gebruikelijk tegen de snelle goed afgerichte duiven maar volgden elkaar mooi kort op binnen een uur nadat de eerste er was waren op 2 na alle duiven thuis, deze overige 2 hadden een uurtje langer nodig maar dat hoort bij het leerproces denk ik dan maar. Wat wel opviel is dat de duiven toch wel last hadden gehad van de koude noorden wind, vooral op zondag en maandag waren er nogal wat duifjes die de “oortjes” wijd hadden staan. Ik heb er eigenlijk niks aan gedaan en gisteren kon ik eigenlijk constateren dat deze uiterlijke kenmerken alweer waren verdwenen. Ik hoop dat het weer snel wat beter gaat worden zodat dit soort vluchten en gevolgen niet meer voor gaan komen. Vanavond worden de duiven ingemand voor een vluchtje van 225km, schiet nog niet echt op voor wat betreft afstand maar ze gaan gewoon mee voor het ritme. Gezien het weer hoop ik dat ze zondag lossen, net iets warmer en minder kans op regen/sneeuw ;-(.
Recent verbaasde is me over een van de leden in mijn club, de man is een beginnende liefhebber en heeft duidelijk veel plezier aan zijn duiven. In een groepsgesprek kwam medische begeleiding ter sprake waarop de man aangaf duiven te hebben met slechte mest maar dat hij nog nooit medicijnen aan de duiven te hebben gegeven. Hierbij wil ik ook vermelden dat het hokbestand afkomstig is van diverse locaties met als basis de markt in Lier. Het werd me heel snel duidelijk dat deze liefhebber onvoldoende geïnstrueerd hebben toen hij startte met duiven, iets wat ik persoonlijk een kwalijke zaak vind. Duivensport is een moeilijke sport omdat je te maken hebt met veel verschillende factoren die allemaal van invloed zijn op de gezondheid van je duiven en daarmee ook de prestaties. Startende liefhebbers zouden door de club gekoppeld moeten worden aan een goede ervaren speler die ook in staat is iets over te brengen. Op deze manier gaan we teleurstelling vanwege simpele onwetendheden tegen en voorkomen we vroeg afhaken van starters. Eigenlijk zou het niet eens zo gek zijn om een soort van A diploma te ontwikkelen voor startende duivenliefhebbers waarin de basis van verzorgen, trainen, voeren en medische begeleiding word behandeld. Wellicht draaf ik er in door maar ben er van overtuigd dat deze basiskennis noodzakelijk is om plezier in je duivensport te hebben. Inmiddels word de liefhebber in kwestie geholpen en ga ik ervan uit dat het helemaal goed gaat komen. Iedere starter heeft hulp nodig in het begin, ik had het geluk Cees Jansen uit Bavel te ontmoeten, hoewel hij me nooit exact heeft verteld over het wat en hoe gaf hij me wel de handvaten om zelf iets te leren.
Voor nu was dit het weer, vanavond inkorven en hopen op een mooie (trainings) vlucht.